Sprowokowana notką Piotera o Ruyterze na szybko reaguję. Ropa to wdzięczny temat, nie mogę się powstrzymać, by nie dodać poszerzonego komentarza, który wyraża mój podziw dla holenderskiej strategii „ujawnionej” wraz z pokazywaniem się na banknotach wizerunku admirała Ruytera. Mam nadzieję, że na SN znajdą się fachowcy od  „geo oil&gas”, żeby dorzucić swoje lub wyprostować ewentualne zapędy analityczne, liczę też na Pana deszcznocity ;)  

Niepozornych rozmiarów kraj tulipanów, nigdy nie przestał być ambitny i aktywnie wykorzystuje sprzyjające okazje. Ewidentnie wie jak negocjować i zagrywać, żeby osłabić - jeśli nie może pokonać przeciwnika - nawet tego, który teoretycznie gra do tej samej bramki. Ruyter był genialnym strategiem – Holendrzy o tym nie zapominają i przypominają o tym nie tylko filmem o nim z 2015 roku.

O „szansie Ruytera” wobec Wielkiej Brytanii z 1939 roku nie będę wspominać, bo wszyscy wiedzą o co chodzi, po wpisie Piotera.

Pojawienie się admirała na banknotach w 1970 jest równie interesujące. Koniec lat sześćdziesiątych to początek trudnych lat dla Wielkiej Brytanii, które w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych przekształciły się w kryzys jakiego Anglicy nie pamiętali od czarnego czwartku.  Czas konfrontacji z niekonkurencyjnym przemysłem i infrastrukturą – jeszcze do połowy lat sześćdziesiątych w UK większość pociągów to te z lokomotywami parowymi (w 57’ londyńskie koleje kupiły raptem jedną spalinową), kiedy nawet w Niemczech w tym czasie na głównych liniach jeździły spalinowe, o USA nie wspominając. To lata, szalejącej inflacji, szoku naftowego i masowego bezrobocia. Jak widać mądrzy gracze, nawet mali, doskonale monitorowali sytuację na wyspie.

A w małym wycinku wyglądała ona dla UK tak:

Do tego doszedł szok naftowy wywołany przez embargo nałożone przez OPEC:

Zanim jednak doszło do embarga, od czasów sześciodniowej wojny arabsko-izraelskiej USA grzały temat ukrócenia uzurpatorów windowania cen z OPEC, celując w konflikt i utarcie Arabom nosa. Holendrzy zobaczyli w tym szansę, tak samo jak w słabej pozycji gospodarczej UK i jej mało czułych - w tamtym czasie - relacji z bratem zza oceanu.

Jak sądzę różne tajne negocjacje musiały trwać od 1970 roku, by w 1973 zaowocować wojną Jom Kipur, sprowokowaną przez USA, które stanęły po stronie Izraela. Holandia jedyna w Europie, obok Portugalii, zezwoliła Amerykanom na wykorzystanie swoich baz lotniczych w celu przewożenia sprzętu wojskowego do Izraela w ramach operacji Nickel Grass. W czasie wojny kraj Shella dostarczał Izraelowi także sprzęt wojskowy, głównie silniki, części zamienne i pociski do brytyjskich czołgów Centurion po tym, jak rząd brytyjski nałożył embargo na dostawy broni do Izraela, odcinając tym samym pierwotne źródło zaopatrzenia tego materiału, ale także części i amunicji do lekkich czołgów, amunicji artyleryjskiej i bomb lotniczych. Wielu holenderskich kierowców ciężarówek pracowało w Izraelu w czasie wojny, by zastąpić izraelskich kierowców ciężarówek, którzy zostali powołani do służby wojskowej.

Wojna izraelsko-arabska przyniosła poważne niesnaski w obozie USA i zachodnich krajów obłożonych naftową karą. Głównie Wielka Brytania zaczęła obarczać USA winą za wywołanie globalnego kryzysu paliwowego. Słaba gospodarka UK ledwo zipała i mogła tego nie wytrzymać. A tu Amerykanie agresywnie pędzili z rozwojem gospodarczym i globalnym rozgrywaniem pod siebie świata. Brytyjski premier Heath oficjalnie wyrażał zaniepokojenie, że Nixon bez konsultacji zwiększył potencjał nuklearny. Mało czułe relacje to delikatnie powiedziane.

Czyż to nie wspaniała okazja dla „strategii Ruytera”? :)

To, że w 1973 roku Wielka Brytania stała się członkiem Wspólnoty Europejskiej, miało trochę łagodzić stanięcie w czarnej kropce, ale kolejne 3 lata z takim deficytem, doprowadziły do tego, że w 76’ UK pożyczyła od MFW 3,9 miliarda dolarów (circa $16,8 miliardów obecnie). Swoją drogą to jedna z największych największych pożyczek w historii MFW (mam wrażenie, że Argentyńczycy to przebili). Tak czy inaczej, chłopcy z Waszyngtonu bardzo się ucieszyli. No, ale potem przyszła Żelazna Dama i w momencie, kiedy nie wiadomo jak by zakończył się  jej żywot, stał się cud – zmieniająca prawie wszystko wojna o Falklandy.

Z kolei rok 2007 kiedy znowu wystawiono na banknotach Ruytera jest jeszcze bardziej wielowymiarowy, ale chodzi w zasadzie o to samo. Sytuacja Holandii w tym czasie i ich szansa jest dość jasna co napiszę poniżej. Sytuacja brytyjska jest bardziej zagmatwana. W 2007 rezygnuje Blair, ale zastępuje go partyjny kolega Gordon Brown. I nie sądzę, że chodzi tylko o Shella- owszem Shell stał się „bardziej”  holenderski, ale przeniesienie kraju rezydencji miało bezpośrednie źródło w zaostrzeniach podatkowych przedstawionych przez G.Browna (!) w 2002 roku. Z resztą jak został premierem już w 2008 roku latał do szejków na pokładzie razem z przedstawicielami Shella i BP.

W dniu rezygnacji Blair został mianowany oficjalnym Wysłannikiem Kwartetu na Bliskim Wschodzie, którym był do maja 2015 r. A jak poważnie potraktuje się doniesienia z 2014, że Blair w 2010 roku rzekomo zarabiał 41 000 funtów miesięcznie po podpisaniu umowy z saudyjską firmą naftową PetroSaudi, dla której, poprzez swoją firmę Tony Blair Associates, wynegocjował wielomilionowe transakcje z Chinami, to stawia to relacje Blaira z Arabami w innym świetle. Niekoniecznie po linii transatlantyckiej. Nota bene saudyjska firma w bieżącym roku została objęta dochodzeniem szwajcarskich służb, w związku z zarzutami kradzieży aktywów z malezyjskiego funduszu 1MDB, uważanego za pralnię pieniędzy  – łącznie 4,5 miliarda dolarów zostało sprzeniewierzone.

Skąd takie relacje nie po linii wielkiego brata? Ano stąd, że po inwazji na Irak w 2003 UK więcej straciła niż zyskała, a przede wszystkim, jak to określił brytyjski sekretarz obrony, przegrała z administracją Busha w sprawie odbudowy Iraku. Czyli znowu kłótnia w rodzinie o ropę, finanse i wpływy.

Ale co najważniejsze w przypadku Holandii – znowu chodzi o rolę jaką stary sojusznik zza oceanu może przypisać chętnym potomkom admirała Ruytera, zamiast roszczeniowym i mało lojalnym wyspiarzom – sprytnego pomagiera w interesach amerykańskich umocowanego w UE i gotowego przeciwstawić się francusko-niemieckiemu kursowi, bynajmniej nie transatlantyckiemu. W Iraku siły holenderskie zapewniły fizyczną i polityczną osłonę dla Japonii, a Holendrzy wykorzystują swoje zaangażowanie w misję NATO, aby popychać innych do robienia czegoś więcej. W Afganistanie Holendrzy przejęli większość fazy III planu ISAF i rozmieścili oddziały holenderskie w operacjach bojowych po raz pierwszy od ponad 30 lat. Holendrzy doprowadzili Europę do uruchomienia projektów pilotażowych mających na celu wzmocnienie międzynarodowej współpracy w zwalczaniu terroryzmu i zainicjowali dialog USA-UE w sprawie finansowania terroryzmu, który położył podwaliny pod proponowaną ważną międzynarodową konferencję finansowania terroryzmu w 2006 roku. Akty „tolerancji” miejscowych muzułmanów, jak chociażby morderstwo Theo van Gogha "zmusiło" troszkę Holendrów do zakwestionowania multiculti na rzecz poradzenia sobie z problemem i wzmocnienia powiązań amerykańsko-holenderskich.

Wielka Brytania wybrexitowała się, a na polu walki w imieniu wielkiego brata dyskretnie uwija się Holandia. I tak np. wiosną tego roku to Holandia była inicjatorem ostrzeżenia dla Niemiec i Francji, że małe państwa nie życzą sobie dominacji tych dwóch największych i najsilniejszych członków UE (do ostrzeżenia zwerbowała też kraje bałtyckie, Szwecję, Finlandię, Danię i Irlandię). Ten mały kraik czuje się zmuszony przejąć rolę propagatora wizji UE przede wszystkim jako rynku wewnętrznego.

Pod amerykańskim parasolem Holendrzy rozwijają swoje przywództwo poza Europą. Holenderskie strategiczne interesy na Karaibach i rozpoczęte tam w 2010 poważne zmiany czynią z Holandii logicznego partnera w rozgrywkach z wenezuelskimi wpływami w regionie. Holendrzy utrzymują dobre stosunki zarówno z Izraelem, jak i Palestyńczykami  i z chęcią gotowi są przyjąć obowiązki mediatorskie…. A Haga, jako siedziba głównych międzynarodowych instytucji prawnych oferuje wyjątkową okazję do realizacji polityki zagranicznej nie tylko holenderskiej.

---

tagi: wojna  ropa  gospodarka  brexit  wielka brytania  holandia  u.s.a  ue 

	ainolatak
	18 września 2018 22:24

23     4244    18 zaloguj sie by polubić